Μυρμήγκια μαύρα
Πάνω σε ξυλαράκια
Σερφ στις στάλες της πλάτης μου
ΑΥΤΗ Η ΚΑΨΑ
Αλάτινα νησιά να προσπελάσεις
Ψαροκόκαλο γλείφω
ΑΥΤΗ Η ΔΙΨΑ
Ξερό το βλέμμα
Χορτάτο από μπλε
Που μόνο στα όνειρα δροσίζει
Πηγμένο αίμα σαν το σάλιο
ΑΥΤΗ Η ΖΩΗ
Σκουριασμένη κονσέρβα
Λίγο κιτρινισμένο χαρτί
Καθαρό βάρος
Κι ένα σύννεφο
Που για λίγο με δροσεύει
ΔΩΣΕ ΡΕ
Λίγο το χέρι
Ή τράβα πιο κει
Δευτέρα, Μαρτίου 31, 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου